Adoro te devote, latens Deitas.Por Santo Tomás de Aquino


Devotamente te adoro, Santa Majestad,
que debajo de estas figuras escondida estás.
A Ti el alma mía rendida se entrega;
se le esfuma el mundo a quien te contempla.

Vista, tacto, gusto nos fallan aquí,
mas no así el oído que creyó al oír.
Creo cuanto dijo Cristo mi Señor,
que al hablar el Verbo, la Verdad habló.

La cruz ocultaba su divinidad.
Mas aquí se esconde aun su humanidad.
Porque en ambas creo, en ambas confío.
Cual pidió el ladrón, penitente pido.

No veo las llagas que miró Tomás.
Señor te confieso sin ver ni tocar.
Señor en quien creo, aumenta mi Fe,
sostén mi Esperanza, de amor hazme arder.

Por el sacrificio que aquí se renueva,
Pan vivo que vida a los hombres prestas,
concede a mi alma que viva de Ti,
que beba la copa que no tiene fin.

Pelícano Santo que entregas tu sangre,
haz que mi inmundicia en ella se lave.
Que una gota basta para hacerme salvo
y limpiar al mundo de todo pecado.

Jesús que hoy te acercas oculto entre velos,
muéstrame algún día Tu faz en los cielos.
Que el Amor que aquí anhela mi sed,
al fin se revele, en su gloria. Amén.


A continuación la versión en latín:
Adoro te devote, latens Deitas,
Quae sub his figuris vere latitas:
Tibi se cor meum totum subjicit,
Quia, te contemplans, totum deficit.

Visus, tactus, gustus in te fallitur
Sed auditu solo tuto creditur
Credo quidquid dixit Dei Filus,
Nil hoc verbo Veritatis verius.

In cruce latebat sola Deitas,
At hic latet simul et humanitas;
Ambo tamen credens atque confitens,
Peto quod petivit latro poenitens.


Plagas, sicut Thomas, non intueor,
Deum tamen meun te confiteor:
Fac me tibi semper magis credere,
In te spem habere, te deligere.

O memoriale mortis Domini
Panis vivus, vitam praestans homini,
Praesta mea mente de te vivere
Et te illi semper dulce sapere!

Pie pellicane, Jesu Domine,
Me immundum munda tuo sanguine
Cujus una stilla salvum facere
Totum mundum quit ab omni scelere.

Jesu, quem velatum nunc aspicio,
Oro, fiat illud quod tam sitio;
Ut, te revelata cernens facie,
Visu sum beatus tuae gloriae.


Del libro de Paulina Crusat. "Voces que te han cantado": selección de poesía religiosa. Barcelona. Editorial Juventud. 1970. pp 264-267

Comentarios

  1. Me encanta ir a las Iglesias en donde no cantan en latín esperar que todos se vayan, y cantar en latín esta y las demas canciones tradicionales al Santísimo expuesto, mi gran sorpresa fue una noche muy tarde, a eso de las 10, en una adoración perpetua me encontre un grupo de conocidos que estaban tambien rezando en latín, la verdad que los felicite y me sorprendí de que seamos más de los que nos imaginamos los que rezamos en latín a escondidas...
    :P

    Reza por mi!!! ta muy bueno el blog, valió la pena la propaganda.


    Pax et Bonum

    ResponderBorrar
  2. VALGA LA PENA SEÑALAR LA IMPORTANCIA DEL ESCATE DE ESTA LENGUA QUE ORIGINO EL ESPAÑOL, PORTUGUES, FRANCES, ITALIANO ETC, ADEMAS POR QUE, AL ORAR EN ESTA LENGUA SE NOTA UNA CONCENTRACION Y UNA TRANQUILIDAD QUE TERMINA UNO COMO SI FUERA UN HOMBRE NUEVO, POR ESO INVITO A TODOS A CONTINUAR NUESTRAS ORACIONES EN LATIN, Y LOS QUE NO SABEN HECD EL ESFUERZO POR APRENDER, ESTO NO ES DIFICIL.

    ResponderBorrar
  3. RACIONALMENTE NO PUEDO CREER PERO TENGO PERMANENTE LA PRESENCIA EUCARÍSTICA QUE SE ME HA IMPUESTO SIEMPRE HASTA EL PUNTO EN QUE ALEJADO ME ARRASTRA A ADORARLA EN SU QUIETUD. ELLO SOLO ME TRASMITE AMOR QUE PASA POR MI Y SE DERRAMA EN MI DERREDOR. ADORO TE LATENS DEITAS ES TODO LO QUE TENGO Y ASI LO TENGO TODO AUN CUANDO HAYA VOLUNTARIAMENTE RENUNCIADO A HACER EUCARISTIA PARA NO MANCHAR LAS SAGRADAS ORDENES

    ResponderBorrar
  4. yo también lo aprendí en latín!

    ResponderBorrar

Publicar un comentario